بی شک آغوش تو
از عجایب دنیاست
واردش که می شوم زمان بی معنا می شود
بی آنکه نفس بکشم ،زندگی میکنم.

” مال من ”
نخواهی شد
اما دوستت می دارم
بدون هیچ امیدی !
آבم حـسـآبـے نیــسـتَمـــ
اِشـتِبآه زیـآב בآرَمـــ
ڪـآمـِل هـَم نیــسـتَمـــ
حـَتـے مـَعمـولـے همـ نیــسـتَمـــ !
بـَعـضـے وَقـتـآ בیـوونــﮧ اَمــ ،( شــآیـدمـ، هَمـیـشـﮧ)
وَلــے لـآقَل خُـوבمـمـــ
و . . .
خُـوבمـو شـَبیـــﮧِ هـیـشـڪے نَـڪَرבمــ... !
نـــه نمیــــدانــــی!
هیـــــچ کـــس نمـی دانــــد
پشتــــــــ ایـن چهــــره ی آرام،
در دلــــــــــم چــه مـی گـذرد!
نـــه نمیــــدانــــی!
هیـــــچ کـــس نمـی دانــــد
ایـــن آرامــش ظــاهــر و ایــن دل نــا آرام
چقــــدر خستـــــــه ام میـــکنــد…!
خودت بیا..
مـَـرا بــآ خـیالت تَنها نـَگذار
خـیالت اصــلا بـه تـــو نرفـته اسـت
مهــربان نیست.. !
آزارم میدهـد
دلم خـودت را میخواهـد
بي گناه بودم همين...
شب ها خوابم نمی برد…
از درد ضربات شلاق خاطراتت روی قلبـــــم
بی انصاف…
محکم زدی ،
جایش مانده است
سَهــم مـטּ از בنیــــا
نـــבاشتن استـــ ...
تنهـــــا قــבم زدטּ בر پیاבه رو هــــــاے پاییز
و فكڪـر ڪرבטּ به ڪسے كه
هیــــچ وقتـــ نبوב...